به نقل از «فرارو»

کار و بیگاری

تاریخ انتشار: ۵ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۰۳۰۴۲۲

بابک زمانی نورولوژیست در یادداشتی در روزنامه شرق نوشت: مسئله رزیدنت‌ها توجه بسیاری از نهاد‌ها و مسئولان را در هفته‌های اخیر به خود جلب کرده است و بسیاری از آن‌ها در این زمینه اظهاراتی کرده‌اند. اما به نظر می‌رسد به مسئله اصلی توجه نمی‌کنند و «راهکار» به معنای اهم و فی‌الاهم دیدن مسائل و اولویت‌دادن به نکات کلیدی جایی در این بیانات و ذهنیت‌ها ندارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کلیدی‌ترین مشکل آن است که با وجود بار سنگین درمانی بر دوش این بخش از پزشکان، همچنان ایشان را دانشجو و تحت آموزش به‌حساب می‌آورند. نه‌تنها بار عمده درمان بر دوش دستیاران است، بلکه این موضوع باعث کاهش هزینه‌های درمانی دولت شده، سیستم را به‌نوعی قاعده ناصحیح، اما «مفت»، بدعادت کرده است.

با همه این‌ها سیستم از قبول این نکته که دستیاران حداقل به‌عنوان پزشک عمومی صاحب شغلی هستند سر باز می‌زند. اینکه این سرباززدن به خاطر ترس از بار مالی بیشتر است یا ناآگاهی از عواقب اخلاقی چنین انکاری معلوم نیست. حتی در آخرین تصمیماتی که کمیسیون بهداشت مجلس «برای رفاه حال دستیاران» تصویب کرده بازهم این موضوع به رسمیت شناخته نشده و این مصوبات را تسهیلاتی برای «نیرو‌های آموزشی شامل دانشجویان پزشکی و دستیاران» قلمداد کرده‌اند.

تقریبا در دیدگاه همه مصلحان صحبت از تسهیلات در همین چارچوب فعلی است و نه تغییری ماهوی در تعریف این دوره؛ بنابراین به نظر می‌رسد نکته مهم آن است که ما خط و مرز کار و تحصیل را چگونه تعریف کنیم؟ بی‌تردید خط و مرزی که مراحل مختلف کار پزشکی را از دوران آموزش جدا می‌کند، همان فارغ‌التحصیل‌شدن از دوره پزشکی عمومی و کسب شماره نظام پزشکی است؛ چراکه همه پزشکان بعد از این مرحله باید تا آخر عمر کار و آموزش توأمان داشته باشند و بعد از اخذ تخصص هم این داستان پایان نمی‌گیرد.

در برخی مناطق دنیا هر ۱۰ سال یک بار مجددا بورد تخصص می‌گذرانند. مستثناکردن بخشی از این دوره به‌عنوان تحصیل یک معنای دیگرش هم ازرسمیت‌انداختن آموزش مداوم بعد از تخصص است که شاهدیم در کشور ما بسیار آبکی است. طی دوره تخصص در همه جای دنیا مستلزم آن است که پیش‌تر به‌عنوان پزشک شناخته شده و اجازه «کار» در همان کشور را داشته باشید. پس این یک دوره کاری است.

دوره تخصص تنها یکی از دوره‌هایی است که دارندگان مدرک پزشکی عمومی تا آخر دوره کاری خود می‌توانند بگذرانند. آیا باید هرکس را که آموزش می‌بیند از حقوق محروم کرد؟ در همه جای دنیا با وجود امکانات آموزشی بسیار و نسبت مناسب هیئت‌علمی به دستیار (که در کشور ما درست برعکس است) همچنان دوره دستیاری به‌عنوان یک دوره «کار» محسوب می‌شود و پزشکان دستیار به ازای ساعات کاری خود حقوق و مزایا دریافت می‌کنند. اما «کار» به‌حساب‌آوردن دوران دستیاری و رعایت تمام حقوق و شئوناتی که بر اخلاقیات «کار» حکم می‌کند، اهمیتی بسیار فراتر از مسائل معیشتی و رفاهی پزشکان دارد.

کار بدون دستمزد بیگاری نام دارد و وقتی مقررات قانون کار بر آن حکم نراند، بی‌تردید قوانینی بدوی‌تر انجام آن را امکان‌پذیر خواهند کرد؛ قوانینی بر مبنای سلطه و زور. همین‌جا باید گفت انگیزه‌های آموزشی قوی در بسیاری از جوانان و هیئت‌علمی ما از غلبه کامل مقررات بیگاری شبیه به سربازخانه‌ها جلوگیری کرده است و تشبیه بیمارستان آموزشی به پادگان قطعا قیاس مع‌الفارق است، اما مقصود آن است که اشکالات متعددی که به شکل کار سرسره‌ای (منظور سلسله‌مراتبی است که بالاتر‌ها کار‌ها را به پایین‌تر‌ها می‌سپارند) دیده می‌شود به دلیل همین مسئله بنیادی است.

تعریف دوره دستیاری به‌عنوان بخشی از دوره کاری پزشکان و پرداخت حقوق بر اساس ساعات کاری حداقل طبق قوانین و تعرفه‌های موجود، اضافه بر حل بخش کوچکی از مشکلات معیشتی ایشان:

مناسبات کاری بین پزشکان را بهبود می‌بخشد. اشتیاق به کار عملی در سال‌های بالاتر دستیاری را بیشتر می‌کند. باعث اشتغال بخش مهمی از پزشکان عمومی می‌شود. مشکل صندلی‌های خالی دستیاری در بسیاری از رشته‌ها را که در سال‌های آینده دشوارتر خواهد بود مرتفع می‌کند. از فاصله عمیقی که در حال حاضر بین کار و تحصیل وجود دارد، می‌کاهد.

بی‌نیازی مالی پزشکان را هم از جنبه‌های عملی و هم از جنبه ذهنی بهبود خواهد داد که تأثیرات عمیق درازمدت خواهد داشت، اما از همه مهم‌تر آنکه اتخاذ شیوه‌ای علمی و مدرن، امیدواری پزشکان به سیستم‌های اجتماعی کشورشان را بهبود خواهد داد.

منبع: فرارو

کلیدواژه: پرستاران رزیدنت کرونا در ایران بیمارستان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۰۳۰۴۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هوش مصنوعی به این زودی جایگزین پزشکان اورژانس نمی‌شود

ایتنا - یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که هوش مصنوعی ممکن است بتواند با پر کردن مدارک معمولی به پزشکان کمک کند، اما به این زودی‌ها در اورژانس مفید نخواهد بود.
محققان گزارش می‌دهند که چت جی‌پی‌تی (ChatGPT) در موارد شبیه سازی شده بیماران مبتلا به درد قفسه سینه نتایج متناقضی ارائه می‌دهد. هوش مصنوعی سطوح مختلف ارزیابی خطر قلبی را برای همان داده‌های بیمار برگرداند - نه چیزی که پزشکان می‌خواهند هنگام پاسخ به یک اورژانس پزشکی ببینند.

به گزارش ایتنا، بر اساس یافته‌هایی که اخیراً در مجله PLOS One منتشر شد، هوش مصنوعی نتوانست به خوبی روش‌های سنتی را که پزشکان برای خطر قلبی بیمار استفاده می‌کنند، انجام دهد.

برای این مطالعه، محققان چت جی‌پی‌تی را با هزاران مورد شبیه سازی شده از بیماران مبتلا به بیماری قلبی آموزش دادند. تحقیقات قبلی نشان می‌داد که هوش مصنوعی می‌تواند امتحانات پزشکی را پشت سر بگذارد، بنابراین انتظار می‌رود که در پاسخ به فوریت‌های پزشکی مفید باشد.

درد قفسه سینه یک شکایت رایج در اورژانس است و پزشکان باید به سرعت و فوریت وضعیت بیمار را ارزیابی کنند. به گفته پزشکان، موارد بسیار جدی را می‌توان به راحتی از روی علائم شناسایی کرد، اما موارد کم خطر می‌تواند پیچیده‌تر باشد. تصمیم گیری در مورد اینکه آیا فرد بیمار باید برای ارزیابی در بیمارستان نگهداری شود یا به خانه فرستاده شود، می‌تواند دشوار باشد.

 

هستون، پزشک محقق، توضیح داد که امروزه پزشکان اغلب از دو معیار برای ارزیابی خطر قلبی استفاده می‌کنند که TIMI و HEART نامیده می‌شوند. این چک لیست‌ها به عنوان ماشین‌حسابی عمل می‌کنند که از علائم، سابقه پزشکی و سن برای تعیین ریسک یک بیمار قلبی استفاده می‌کنند. در مقابل، هوش مصنوعی مانند چت جی‌پی‌تی می‌تواند هزاران متغیر را به سرعت ارزیابی کند، ظاهراً به این معنی است که ممکن است بتواند یک وضعیت پیچیده پزشکی را سریع‌تر و دقیق‌تر تجزیه و تحلیل کند.

محققان سه مجموعه از 10000 مورد شبیه سازی شده تصادفی ایجاد کردند. مجموعه اول شامل هفت متغیر مورد استفاده برای مقیاس TIMI، دومی پنج متغیر مورد استفاده در HEART، و مجموعه سوم دارای مجموعه پیچیده‌تری از 44 قرائت تصادفی سلامت بود.

هنگامی که دو مجموعه داده اول تغذیه شد، چت جی‌پی‌تی با امتیازهای ثابت TIMI و HEART، به ترتیب 45 و 48 درصد موافقت کرد. در آخرین مجموعه داده، محققان همان موارد را چهار بار انجام دادند و دریافتند که چت جی‌پی‌تی اغلب حتی نمی‌تواند با خودش موافق باشد. هوش مصنوعی در 44 درصد مواقع ارزیابی‌های متفاوتی را برای موارد مشابه ارائه داد.

این مشکل احتمالاً به دلیل تصادفی بودن نسخه فعلی نرم افزار چت جی‌پی‌تی است که به آن کمک می‌کند تا پاسخ‌های خود را برای شبیه سازی زبان طبیعی تغییر دهد.

چنین تصادفی در مراقبت‌های بهداشتی مفید نیست، جایی که تصمیمات درمانی نیاز به یک پاسخ واحد و ثابت دارد.
هستون گفت: « ما متوجه شدیم که تنوع زیادی وجود دارد و این تغییر در رویکرد می‌تواند خطرناک باشد. این فناوری می‌تواند ابزار مفیدی باشد، اما فکر می‌کنم که این فناوری بسیار سریع‌تر از درک ما از آن پیش می‌رود، بنابراین مهم است که تحقیقات زیادی انجام دهیم، به‌ویژه در این موقعیت‌های بالینی پر خطر.»

علیرغم این مطالعه، هستون خاطرنشان کرد که هوش مصنوعی این پتانسیل را دارد که واقعاً در اورژانس مفید باشد. هستون گفت:« برای مثال، کل پرونده پزشکی یک فرد می‌تواند وارد برنامه شده و مرتبط‌ترین حقایق را در مورد یک بیمار به سرعت در شرایط اضطراری ارائه کند. پزشکان همچنین می‌توانند از برنامه بخواهند تا چندین تشخیص احتمالی را در موارد دشوار و پیچیده ارائه دهد.»

هستون گفت:« چت‌جی‌پی‌تی می‌تواند در ایجاد تشخیص افتراقی عالی باشد و این احتمالاً یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوت این فناوری است. اگر کاملاً نمی‌دانید که در مورد یک بیمار چه می‌گذرد، می‌توانید از او بخواهید که پنج تشخیص اصلی و استدلال درباره هر یک را ارائه دهد. بنابراین می‌تواند به شما کمک کند تا در مورد بیماری فکر کنید، اما در دادن پاسخ خوب نیست.»